Matematik kendi içinde çok kolay bir yapıdır. Erken yaşlarda çocuklarımıza sayı saymayı, insanların yaşlarını, boylarını, ayakkabı numaralarını öğretmemiz ve bunların nasıl hesaplandığını, ne işe yaradığını öğretmemiz çocukların düşünce sisteminde matematiksel bağların gelişmesine çok ciddi anlamda katkı sağlar.
Akşam evinize kaç misafir geleceğini, beraber mutfakta zaman geçirerek keke kaç yumurta kırdığınızı, bezelye ayıklatarak kaç bezelye biriktirdiğinizi, apartmanın kaçıncı katında oturduğunuzu onunla konuşmanız matematiğin gelişim temellerini sağlamlaştırır. Hangi sayının hangisinden büyük olduğunu bulmak, on ile on sekiz arasındaki sayıları saymak, saatin kaç olduğunu söylemek, önce ve sonra kavramlarını iyi kullanmak ilkokul dönemindeki çocukların kendi başlarına yapmakta zorlandıkları ve destek görmeleri gereken noktalardır. Adımlı işlemler, sıralama yapmasının sağlanması matematik öğreniminin iyi şekillenebilmesi için önemlidir. Zaman ve sıralama kavramlarının doğru gelişimi çok kıymetlidir.
Çocuklarımıza saatin kaç olduğunu söylememiz, neyi yaklaşık olarak ne kadar zamanda yaptığımızı anlatmamız ve yavaş yavaş bunu düşünmesini sağlamamız; onun düşünme becerilerine katkı sağlar. Dijital saatler yerine analog saatler kullanmamız, bir yerden bir yere ne kadar zamanda gittiğimizi, kek yaparken ne kadar zaman harcadığımızı onunla paylaşmamız; zaman kavramını öğrenmesine ve sonrasında kendisine zaman planı yapabilmesine katkı sağlar.
Bazı çocuklar yazılı veya şema halindeki ifadelerden daha çok faydalanabilir. Bu noktada çocuklara sözel olarak zaman kavramı ifade edildikten sonra onu görsel olarak da ifade etmek gerekir. Matematiğin aslında yaşamla ne kadar iç içe, ne kadar pratik ve kolay olduğunu ona günlük yaşam içindeki bu basit egzersizlerle hissettirirsek çocuğun matematiği öğrenmesi, algılaması, düşünce gelişiminde ona yer açması o kadar kolaylaşır.
İlkokul döneminde çocuğumuzla ne kadar ilgilenir onun ne kadar doğru ve iyi öğrenmesini sağlarsak çocuğumuz da tüm eğitim hayatı boyunca çok daha rahat eğitim alan, öğrenen bir birey haline gelir.